Hakuna Matata
Door: maaike
Blijf op de hoogte en volg maaike
23 Maart 2010 | Ghana, Accra
De meeste Ghanezen reizen niet veel. Ze reizen als dit nodig is voor werk, of om familie te bezoeken…maar reizen om het reizen daar begrijpen ze hier niks van. Er is echter wel een spreekwoord dat zegt dat iemand die veel reist heel wijs is (lijkt me meer dan logisch!), deze wijsheid kun je echter ook verkrijgen door om te gaan met mensen die veel reizen, dit is volgens mijn gast-papa een van de redenen dat een obruni in huis hebben goed is voor je status.
Deze gekke obruni krikt de status van haar gastgezin graag een beetje op, en gaat wel voor haar lol een weekje naar Tamale, twee busritten van 6 uur verderop :). Mijn reis begon in Kumasi waar ik een nachtje zou overnachten om de lange reis te breken. Ik ben gezellig in hetzelfde hotel verbleven als de vorige keer (geen water…ik boos…zij bang…alle koekjes verstoppen… uiteindelijk geld terug.. had ik verteld toch?!), waar ze uiteraard erg blij waren met mijn komst, jullie hadden het gezicht van die jongen moeten zien, haha… ik had een foto moeten maken (dit doet me denken aan een ander gezicht waar ik graag nog een foto van zie roomies ;)..)
Volgende dag door gereisd naar Tamale, een overwegend islamitische stad in het noorden van Ghana. Het straatbeeld wordt hier gedomineerd door moskeen, fietsen en NGO’s (vrijwilligers organisaties, het wordt wel de NGO hoofdstad van Ghana genoemd). In Tamale meteen afgesproken met 6 andere studenten om te ‘overleggen’ over ons onderzoek (lees: gezamenlijke lunch bestaande uit brownies met ijs!!). De rest van de week heb ik mij vermaakt in een bieb vol antropologische boeken, want ik kwam hier ook voor serieuze zaken! En ik merk dat ik dit helemaal geen straf vind, mijn onderzoek vind ik nog steeds erg leuk, krijg veel enthousiaste reacties, en heb dus serieus heel ‘nerdie’ elke dag met mijn neus in de theorieën gezeten.
In het weekend met de andere meiden naar Mole gegaan. Mole is als National Park prima aangepast aan de Ghanese wensen; het is goedkoop (2,50!!) en de dieren komen naar jou toe ipv dat je naar hen toe reist. We hadden een luxe kamer, er was een zwembad, en om olifanten, wrattenzwijnen en apen te zien hoefde je de ‘lodge’ niet te verlaten. We hebben uiteraard wel een wandeling door het park gemaakt, maar eigenlijk hebben we de meeste dieren gezien vanuit onze kamer of het zwembad, haha. De eerste dag begon het met een olifant die op 10 meter van ons huisje voorbij wandelde! We zagen iets grijs bewegen en maakte voor de grap de opmerking’ he, een olifant..’ maar toen kwamen we er achter dat het echt een olifant was!! De volgende dag zagen we regelmatig Pumba voorbij komen met zijn hele familie, en is een van onze reisgidsen nog half opgegeten door een baviaan!! Dit was even een angstig momentje voor mij…. Mijn schriftje met onderzoeksgegevens lag naast deze reisgids… en het is niet de eerste keer dat er iets gepikt is door een aap en ik er achter aan moest(Madelon, onze camera in Sri Lanka) of dat ik mijn onderzoeksgegevens kwijt raak (Tas laten staan in de bus… onderzoeksgegevens en portemonne in Duitsland, ik in Drenthe..). Gelukkig voor mij verkoos de Baviaan de reisgids als leesvoer ;)
Na een paar daagjes studeren in de bieb was er in het weekend dus tijd voor de theorie van Pumba; ‘heb geen zorgen; zorg maar dat je geniet! ’t Is een theorie, filosofie, hakuna matata’, misschien moet ik deze theorie maar proberen te verwerken in mijn onderzoek ;)
Thuis werd ik warm onthaald en ik merkte dat het fijn was weer terug te zijn. ’s Avonds kreeg ik nieuws te horen waarvan ik nooit had verwacht dat dit nog zou gebeuren; ik krijg een zusje!! Een obruni zusje wel te verstaan; een zweeds meisje dat drie weken in een weeshuis komt werken hier in de buurt. Ze slaapt bij mij op de kamer, ik heb dus wel wat minder ruimte en privacy, maar voor mijn onderzoek is dit ideaal; mijn onderzoek komt naar mij toe!! Ik kan prima observeren hoe het gastgezin haar ontvangt, en kan misschien wel mee op haar eerste dag in het weeshuis! En drie weken is wel te overzien. Nu hopen dat het een leuk meisje is (hoewel een kreng en totaal asociaal meisje natuurlijk onderzoekstechnisch veel interessanter is… hoe gaat het gastgezin daar mee om ;)..)
Tot de volgende x!!
Kus Maaike
p.s bedankt voor alle leuke berichten, en ik zal weer proberen foto's te plaatsen
Deze gekke obruni krikt de status van haar gastgezin graag een beetje op, en gaat wel voor haar lol een weekje naar Tamale, twee busritten van 6 uur verderop :). Mijn reis begon in Kumasi waar ik een nachtje zou overnachten om de lange reis te breken. Ik ben gezellig in hetzelfde hotel verbleven als de vorige keer (geen water…ik boos…zij bang…alle koekjes verstoppen… uiteindelijk geld terug.. had ik verteld toch?!), waar ze uiteraard erg blij waren met mijn komst, jullie hadden het gezicht van die jongen moeten zien, haha… ik had een foto moeten maken (dit doet me denken aan een ander gezicht waar ik graag nog een foto van zie roomies ;)..)
Volgende dag door gereisd naar Tamale, een overwegend islamitische stad in het noorden van Ghana. Het straatbeeld wordt hier gedomineerd door moskeen, fietsen en NGO’s (vrijwilligers organisaties, het wordt wel de NGO hoofdstad van Ghana genoemd). In Tamale meteen afgesproken met 6 andere studenten om te ‘overleggen’ over ons onderzoek (lees: gezamenlijke lunch bestaande uit brownies met ijs!!). De rest van de week heb ik mij vermaakt in een bieb vol antropologische boeken, want ik kwam hier ook voor serieuze zaken! En ik merk dat ik dit helemaal geen straf vind, mijn onderzoek vind ik nog steeds erg leuk, krijg veel enthousiaste reacties, en heb dus serieus heel ‘nerdie’ elke dag met mijn neus in de theorieën gezeten.
In het weekend met de andere meiden naar Mole gegaan. Mole is als National Park prima aangepast aan de Ghanese wensen; het is goedkoop (2,50!!) en de dieren komen naar jou toe ipv dat je naar hen toe reist. We hadden een luxe kamer, er was een zwembad, en om olifanten, wrattenzwijnen en apen te zien hoefde je de ‘lodge’ niet te verlaten. We hebben uiteraard wel een wandeling door het park gemaakt, maar eigenlijk hebben we de meeste dieren gezien vanuit onze kamer of het zwembad, haha. De eerste dag begon het met een olifant die op 10 meter van ons huisje voorbij wandelde! We zagen iets grijs bewegen en maakte voor de grap de opmerking’ he, een olifant..’ maar toen kwamen we er achter dat het echt een olifant was!! De volgende dag zagen we regelmatig Pumba voorbij komen met zijn hele familie, en is een van onze reisgidsen nog half opgegeten door een baviaan!! Dit was even een angstig momentje voor mij…. Mijn schriftje met onderzoeksgegevens lag naast deze reisgids… en het is niet de eerste keer dat er iets gepikt is door een aap en ik er achter aan moest(Madelon, onze camera in Sri Lanka) of dat ik mijn onderzoeksgegevens kwijt raak (Tas laten staan in de bus… onderzoeksgegevens en portemonne in Duitsland, ik in Drenthe..). Gelukkig voor mij verkoos de Baviaan de reisgids als leesvoer ;)
Na een paar daagjes studeren in de bieb was er in het weekend dus tijd voor de theorie van Pumba; ‘heb geen zorgen; zorg maar dat je geniet! ’t Is een theorie, filosofie, hakuna matata’, misschien moet ik deze theorie maar proberen te verwerken in mijn onderzoek ;)
Thuis werd ik warm onthaald en ik merkte dat het fijn was weer terug te zijn. ’s Avonds kreeg ik nieuws te horen waarvan ik nooit had verwacht dat dit nog zou gebeuren; ik krijg een zusje!! Een obruni zusje wel te verstaan; een zweeds meisje dat drie weken in een weeshuis komt werken hier in de buurt. Ze slaapt bij mij op de kamer, ik heb dus wel wat minder ruimte en privacy, maar voor mijn onderzoek is dit ideaal; mijn onderzoek komt naar mij toe!! Ik kan prima observeren hoe het gastgezin haar ontvangt, en kan misschien wel mee op haar eerste dag in het weeshuis! En drie weken is wel te overzien. Nu hopen dat het een leuk meisje is (hoewel een kreng en totaal asociaal meisje natuurlijk onderzoekstechnisch veel interessanter is… hoe gaat het gastgezin daar mee om ;)..)
Tot de volgende x!!
Kus Maaike
p.s bedankt voor alle leuke berichten, en ik zal weer proberen foto's te plaatsen
-
23 Maart 2010 - 14:09
Carolien:
Leuk verhaaltje weer Maaik! en wat super dat je onderzoek zo goed loopt!!
Op de HW gaat alles prima! Alleen Eef loopt even niet zo makkelijk, omdat ze haar enkel zwaar gekneusd heeft door een aanrijding met een auto:S Dat was dus wel even schrikken.
Ik ben mijn masterscriptie inmiddels wel zat, maarja, nog even doorzetten!!
Tot over 2 maanden alweer!! :D
xxx Caro -
23 Maart 2010 - 15:51
Ans:
Hoi Maaike,
Bij het zien van de olifanten ben ik wel jaloers op je hoor. leuk om al je berichtjes te lezen. groetjes van je peettante
-
23 Maart 2010 - 16:34
Marry:
kick zeg al die beesten, mijn huisdieren zijn stukken kleiner: gekko, cikcaks en een puppie die al mijn kleding kapot bijt, tientallen wilde honden die me in de nacht ontvangen op mijn brommer, maar niet echt de moeite waard om een foto serie van te maken, hoop dat je op kan schieten met je pleegzusje, ik h eb thuis weer een nieuwe pleegdochter van 16, dus als ik terug ben kan ik meteen aan de slag... -
25 Maart 2010 - 21:12
Kim:
Ha Maaike,
Klinkt allemaal goed daar, en leuke foto's ook! Je bent over je fototoestel-trek vrees heen hoop ik?!
Goed om te horen dat het zo goed gaat met je onderzoek en vooral dat je er plezier aan beleeft! En extra bonus dat je ook nog tijd hebt voor ontspanning!
Jammer genoeg kan ik van het gezicht waar hierboven naar verwezen wordt geen foto leveren, ik was er helaas niet bij! Maar ik ben ook wel benieuwd... ;)
Veel plezier daar!!!
XX Kim -
30 Maart 2010 - 12:57
Niels:
Klinkt goed zusje!
en mogen je obruni moeder en broertje daar ook slapen?
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
