Time flies!
Blijf op de hoogte en volg maaike
08 Juni 2014 | Filipijnen, Manilla
Mijn laatste dagen in Manila, gek hoor! Ik kan me de dag dat ik aankwam nog zo goed herinneren. Helaas komt aan dit avontuur deze week een einde. Gelukkig staat er meteen al weer een nieuw super vet avontuur op me te wachten: JAPAN!
In deze laatste blog nog wat kleine grappige momenten die mij zijn bijgebleven.
SMS’en, Facebook en Selfies
De Filipinos willen maar al te graag bereikbaar zijn. De hele dag wordt er flink op los ge-smst. Als je iemand op straat tegenkomt vraagt hij of zij vaak al snel om je nummer of je Facebook account. Minstens 3 keer per dag moet je toch wel wat posten op je FB, of in ieder geval Twitteren. Selfies worden aan de lopende band gemaakt, en ik zie via mijn FB account dagelijks vele selfies, foto’s van gerechten, uitzichten, etc voorbij komen. Ik ben er inmiddels al redelijk aan mee gaan doen (sorry daarvoor!), dus dat wordt afkicken als ik weer in NL ben.
Dit mobiel bereikbaar zijn neemt soms ‘ernstige vormen’ aan. Afgelopen maand was ik in Lucban op een cultureel festival. Er werd gevierd dat de rijstoogst was gelukt. Huizen waren prachtig versiert en er waren verschillende activiteiten waaronder Bamboepaal-klimmen. Er waren twee enorm hoge bamboepalen ingesmeerd met olie, en mannen probeerden hier in te klimmen, om de Filipijnse vlag (en de prijs) te veroveren. Ik stond een tijdje te kijken en al enkele mannen hadden de zware klus opgegeven (dit doe je in de brandende zon… loop niet onder de paal langs, ik deed dit wel en kreeg volgens mij een plasje zweet in mijn nek…). Op een gegeven moment was er een kandidaat die het erg goed deed. Hij was zeker al over de helft toen zijn telefoon opeens afging… En wat doet die man, hij neemt gewoon op. Het publiek joelde luid en lachte. Later werd hij nog twee keer gebeld, de derde keer gaf hij aan dat de persoon later maar even moest terug bellen, want hij was druk ;).
Zwemmen
De Filippijnen bestaat uit meer dan 7000 eilanden. Het heeft een enorme kustlijn en prachtige plekken om te zwemmen, duiken of snorkelen. Maar de meerderheid van de bevolking kan volgens mij helemaal niet zwemmen. In Bohol was ik in een zelfgemaakt zwembad waar de lokale bevolking verkoeling zocht, toen een meisje naast mij opeens vreemd begon te doen. Ze was zeker 20, en ik dacht dat ze de aandacht trok van een van de ‘stoere jongens’. Toen dit wel erg vreemde vormen begon aan te nemen, en ik lichte paniek zag bij haar vriendin, heb ik haar omhoog getrokken (ik ben wat langer, en kon nog wel staan). Ik werd enorm bedankt en heb de rest van de middag wat zwemlesjes gegeven aan wat geïnteresseerde kids.
Een Nederlander die hier een duikschool heeft vertelde me dat hij veel Filippinos eerst leert zwemmen voordat hij aan de duiklessen kan beginnen. Dat vind ik dan wel weer cool, niet kunnen zwemmen, maar wel gaan duiken :)
Sirmam
Het is mij inmiddels wel bekend dat Aziaten altijd moeite hebben met ‘hij’ en ‘zij’. Regelmatig wordt ik aangesproken met ‘sir’ of ‘he’, en je begint dan toch te twijfelen of je er misschien heel mannelijk uitziet ;). Hier hebben ze daar een handige oplossing voor; ‘sirmam’. ‘Goodmorning sirmam’, Thank you sirmam. Ideaal zou ik zeggen!
Pleasen
Filipino’s houden er niet van om nee te zeggen, of om een negatief antwoord te geven. Ze willen je het graag naar de zin maken, en willen teleurstelling voorkomen. Zo ging ik een keer in de supermarkt op zoek naar een aantal speciaal biertjes. Ik kon het niet vinden, en had al een beetje verwacht dat het lastig zou worden, maar dacht ik vraag het toch even. ‘Ja, die hebben wij zeker’. We liepen de hele supermarkt door, keken eerst bij biertjes, toen bij de drankjes, maar hebben ook bij de luiers, make-up en groenten gekeken; want je weet maar nooit. Ik gaf een paar keer aan dat het geen probleem is als ze het niet hebben. Uiteindelijk keek het meisje me verdrietig aan; ‘sorry sirmam, we don’t have it’.
Ik moet echter wel toegeven dat de Filipinos erg vriendelijk zijn en je altijd proberen te helpen. Soms helpen ze je ook als ze de weg eigenlijk niet weten… ze durven geen nee te zeggen, en zijn maar al te blij dat ze even met je kunnen praten… maar ze zijn altijd vrolijk, en behulpzaam. “Thank you for visiting the Philippines’ hoor ik regelmatig en er zal hier niemand zijn die mij om geld vraagt na mij de weg gewezen te hebben (in menig ander land is dit wel anders). Dit wil overigens niet zeggen dat er niet gebedeld wordt, het verschil tussen arm en rijk is enorm, en het is ook erg zichtbaar in Manila.
Dit was mijn laatste blog vanuit dit geweldige land! Ik kan het echt iedereen aanraden, en voor tips weten jullie me te vinden. Ik kan eerlijk zeggen dat de Filippijnen één van de landen is in deze regio die daadwerkelijk iedereen iets te bieden heeft. Natuur, dieren, stand, onderwaterwereld, surfen, vulkanen, geschiedenis, rijstterrassen, eten, festivals… noem maar op. En het voordeel is, je moet soms echt je best doen om andere toeristen tegen te komen :) It’s more fun in the Philippines!
xx
In deze laatste blog nog wat kleine grappige momenten die mij zijn bijgebleven.
SMS’en, Facebook en Selfies
De Filipinos willen maar al te graag bereikbaar zijn. De hele dag wordt er flink op los ge-smst. Als je iemand op straat tegenkomt vraagt hij of zij vaak al snel om je nummer of je Facebook account. Minstens 3 keer per dag moet je toch wel wat posten op je FB, of in ieder geval Twitteren. Selfies worden aan de lopende band gemaakt, en ik zie via mijn FB account dagelijks vele selfies, foto’s van gerechten, uitzichten, etc voorbij komen. Ik ben er inmiddels al redelijk aan mee gaan doen (sorry daarvoor!), dus dat wordt afkicken als ik weer in NL ben.
Dit mobiel bereikbaar zijn neemt soms ‘ernstige vormen’ aan. Afgelopen maand was ik in Lucban op een cultureel festival. Er werd gevierd dat de rijstoogst was gelukt. Huizen waren prachtig versiert en er waren verschillende activiteiten waaronder Bamboepaal-klimmen. Er waren twee enorm hoge bamboepalen ingesmeerd met olie, en mannen probeerden hier in te klimmen, om de Filipijnse vlag (en de prijs) te veroveren. Ik stond een tijdje te kijken en al enkele mannen hadden de zware klus opgegeven (dit doe je in de brandende zon… loop niet onder de paal langs, ik deed dit wel en kreeg volgens mij een plasje zweet in mijn nek…). Op een gegeven moment was er een kandidaat die het erg goed deed. Hij was zeker al over de helft toen zijn telefoon opeens afging… En wat doet die man, hij neemt gewoon op. Het publiek joelde luid en lachte. Later werd hij nog twee keer gebeld, de derde keer gaf hij aan dat de persoon later maar even moest terug bellen, want hij was druk ;).
Zwemmen
De Filippijnen bestaat uit meer dan 7000 eilanden. Het heeft een enorme kustlijn en prachtige plekken om te zwemmen, duiken of snorkelen. Maar de meerderheid van de bevolking kan volgens mij helemaal niet zwemmen. In Bohol was ik in een zelfgemaakt zwembad waar de lokale bevolking verkoeling zocht, toen een meisje naast mij opeens vreemd begon te doen. Ze was zeker 20, en ik dacht dat ze de aandacht trok van een van de ‘stoere jongens’. Toen dit wel erg vreemde vormen begon aan te nemen, en ik lichte paniek zag bij haar vriendin, heb ik haar omhoog getrokken (ik ben wat langer, en kon nog wel staan). Ik werd enorm bedankt en heb de rest van de middag wat zwemlesjes gegeven aan wat geïnteresseerde kids.
Een Nederlander die hier een duikschool heeft vertelde me dat hij veel Filippinos eerst leert zwemmen voordat hij aan de duiklessen kan beginnen. Dat vind ik dan wel weer cool, niet kunnen zwemmen, maar wel gaan duiken :)
Sirmam
Het is mij inmiddels wel bekend dat Aziaten altijd moeite hebben met ‘hij’ en ‘zij’. Regelmatig wordt ik aangesproken met ‘sir’ of ‘he’, en je begint dan toch te twijfelen of je er misschien heel mannelijk uitziet ;). Hier hebben ze daar een handige oplossing voor; ‘sirmam’. ‘Goodmorning sirmam’, Thank you sirmam. Ideaal zou ik zeggen!
Pleasen
Filipino’s houden er niet van om nee te zeggen, of om een negatief antwoord te geven. Ze willen je het graag naar de zin maken, en willen teleurstelling voorkomen. Zo ging ik een keer in de supermarkt op zoek naar een aantal speciaal biertjes. Ik kon het niet vinden, en had al een beetje verwacht dat het lastig zou worden, maar dacht ik vraag het toch even. ‘Ja, die hebben wij zeker’. We liepen de hele supermarkt door, keken eerst bij biertjes, toen bij de drankjes, maar hebben ook bij de luiers, make-up en groenten gekeken; want je weet maar nooit. Ik gaf een paar keer aan dat het geen probleem is als ze het niet hebben. Uiteindelijk keek het meisje me verdrietig aan; ‘sorry sirmam, we don’t have it’.
Ik moet echter wel toegeven dat de Filipinos erg vriendelijk zijn en je altijd proberen te helpen. Soms helpen ze je ook als ze de weg eigenlijk niet weten… ze durven geen nee te zeggen, en zijn maar al te blij dat ze even met je kunnen praten… maar ze zijn altijd vrolijk, en behulpzaam. “Thank you for visiting the Philippines’ hoor ik regelmatig en er zal hier niemand zijn die mij om geld vraagt na mij de weg gewezen te hebben (in menig ander land is dit wel anders). Dit wil overigens niet zeggen dat er niet gebedeld wordt, het verschil tussen arm en rijk is enorm, en het is ook erg zichtbaar in Manila.
Dit was mijn laatste blog vanuit dit geweldige land! Ik kan het echt iedereen aanraden, en voor tips weten jullie me te vinden. Ik kan eerlijk zeggen dat de Filippijnen één van de landen is in deze regio die daadwerkelijk iedereen iets te bieden heeft. Natuur, dieren, stand, onderwaterwereld, surfen, vulkanen, geschiedenis, rijstterrassen, eten, festivals… noem maar op. En het voordeel is, je moet soms echt je best doen om andere toeristen tegen te komen :) It’s more fun in the Philippines!
xx
-
08 Juni 2014 - 14:16
Marleen:
Leuk verslag maaike! Goede reclame voor het land, ga hem zeker op het lijstje zetten! Heel veel plezier in Japan toegewenst! -
08 Juni 2014 - 17:36
Eefje:
Superleuk om te lezen Maaik. En ook herkenbaar :-). Goede reis naar Japan! X -
08 Juni 2014 - 18:43
Jan Van Den Broek:
Mooi verhaal! Ik zal er zelf niet komen -denk ik- maar je verslagen zijn zeeer beeldend. Veel succes in Japan.
Groeten uit Hazerswoude, je weet wel: ZuidHolland, Nederland, Europa, bij de Noordzee rechtsaf...... :) -
08 Juni 2014 - 19:26
José Essing:
Maaike,
Wat vliegt de tijd en wat kun je ontzettend boeiend schrijven.
Goede terugvlucht en véél succes in Japan. Wat spannend voor je.
Liefs José -
08 Juni 2014 - 21:57
Paulien:
Hoi Maaike, weer een mooi verhaal.
Morgen geef ik het oma voor haar 80e verjaardag samen met je andere verhalen.
Veel plezier in Japan en daar na kom je weer fijn naar huis. xxxxxxxxxxxx -
08 Juni 2014 - 23:26
Carolien:
Leuk allemaal om te lezen, Maaik! En fijn dat je het zo naar je zin hebt (gehad) op de Filipijnen! Veel plezier in Japan en tot snel:-) xxx
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
