Reisleider of reislijder?
Door: maaike
Blijf op de hoogte en volg maaike
24 Augustus 2011 | China, Yangshou
‘In het begin van de reis vroegen wij ons af wat jij voor ons zou gaan betekenen deze reis…reisleider maar geen gids… wat doe je dan? Maar al snel werd duidelijk dat je heel veel taken had buiten het gidsen om’
Dit waren de woorden waarmee mijn eerste groep mijn bedankje begon, zij weten dus wat ik zoal doe, maar voor vele van jullie blijft het misschien een groot vraagteken wat ik toch steeds doe als ik in het buitenland ben. In dit ‘verhaaltje’ een aantal gebeurtenissen van de afgelopen weken, en antwoord op de vraag of ik reisleder ben of reislijder ;)
Uiteraard ben ik enthousiast, flexibel, altijd vrolijk, behulpzaam, je kent het wel.. Een reisleider heeft op papier alle goede eigenschappen die een mens kan hebben… dit is misschien niet altijd helemaal waar, maar ik doe mijn best! En ik moet zeggen, als de groep positief is en geniet moet ik zeggen dat het me volgens mij aardig lukt om aan de eigenschappen te voldoen :)
Hier een aantal mooie momenten uit China;
Als ware reisleider heb ik de taak de kamers eerlijk te verdelen en te zorgen dat iedereen blij is met de kamer en er genoeg handdoeken zijn enzo.. De kids zijn meestal erg benieuwd waar ik dan slaap? Twee van de kleinsten kwamen een keer vragen of ze mijn kamer mochten zien. Toen ze zagen dat er twee bedden stonden vroeg het jongentje verbaast, maar jij bent alleen, dan slaapt in dit bed zeker een chinees :) Toen ik antwoorde dat dat gelukkig niet het geval was reageerde hij verbaast… maar in de nachttrein zei je dat het juist leuk is om met chinezen samen te slapen :) Het kleine meisje bood op haar beurt aan wel een keer bij mij op de kamer te komen, want het is zielig dat ik altijd alleen moet slapen, haha.
Op de luchthaven check ik de groep in voor de binnenlandse vluchten. Vraagt het meisje achter de balie verbaast ‘can’t find’… blijkt ze te zoeken op de naam ‘burgemeester van Leiden’, haha De indeling van het Nederlandse paspoort is haar duidelijk nog niet geheel bekend :)
Ook sleep ik al weken met een ehbo-kit. Ik ben lichtelijk bijgelovig, en neem hem altijd mee in de veronderstelling dat het mis zal gaan als ik hem een keer een dag thuis laat. Tot nu toe heb ik de koffer echter alleen gebruikt om een radio te ‘opereren’… Een lokale priester had een radio en een oplader, maar deze werkten niet. De vaders van mijn groep zijn toen gewapend met een gipsschaartje en leukoplast aan de slag gegaan en hebben het ding gerepareerd :)
Hygiëne is uiteraard erg belangrijk met kids, alleen vrijwel onmogelijk in China, haha. Dan is het mijn taak om van het vieze het leuke te maken; ‘wie fotografeert de meest vieze wc?!’. Deze taak wordt uiterst serieus genomen, en de foto’s stromen binnen. Als een gids verontschuldigend zegt dat er wel een wc is maar dat deze niet zo schoon is rent iedereen er meteen naar toe, gewapend met camera en servetten in je neus ;) Er zijn zelfs foto’s van poepende chinezen, haha (de chinezen gebruiken de deurtjes van het toilet meestal niet, als deze er al zijn)
Je aanpassen aan een land en zijn gewoonten is uiterst belangrijk en leerzaam! De kinderen praten al snel op het geluidsniveau van de chinezen en voordringen is ook al snel onder de knie. De shop gewoonten (koop zoveel mogelijk, liefst plastic, rotzooi) is ook een gewoonte die niet heel lastig is om aan te leren. Een jongetje plaste al schaamteloos van de boot. Het in het openbaar scheten en boeren laten en roggelen wordt alleen nog niet echt overgenomen (gelukkig ;)…)
Soms voel ik me genoodzaakt de soms bizarre Chinese gewoonten wat te verdedigen ‘nee poepen met de deur open is niet raar, die mevrouw voelt zich anders zo opgesloten en alleen’ ;). ‘Ze zingen geen karaoke door elkaar heen, ze zingen gewoon samen, alleen dan verschillende liedjes, en een beetje vals, maar ze kijken wel alsof ze hun best doen’ ;) Maar sommige acties kan ook ik moeilijk begrijpen. Zo werden twee magneetsteentjes afgenomen op de luchthaven van een 6 jarig jongentje, wordt hier als wapen gezien?? Het jongetje was zwaar teleurgesteld en ging als wraak alle boeken die hij kon vinden op de luchthaven ‘in beslag nemen’…
Ik zorg dat de groep weet waar en wanneer we verzamelen. Mijn Chinese collegae nemen deze taak echter een stuk serieuzer; ze kleden de groep het liefst in identieke shirts en hoedjes en lopen dan voor de groep uit met een vlaggetje. Als je echt professioneel over wilt komen ben je hiernaast nog in het bezit van een draagbare microfoon :). Ik doe uiteraard ook regelmatig iets met de groep, maar ben niet 24/7 op de hoogte van hun doen en laten. Dit is voor de chinezen heel raar. Zo blijkt als ik om 20u gebeld wordt op mijn hotelkamer….hello…hello leader…hello who is this? (leader?)….hello leader, where is your group?....i don’t know….why…..??......they booked massage….
Als met al is het een TOP baan! Je ziet veel van een land, leert veel collegae kennen, zowel chinees als Nederlands, en als de groep relax en positief is het niet alleen leuk werk maar misschien ook wel een heel klein beetje vakantie. Ik ben dus zeker geen reislijder!! Maar het woord reisleider vind ik weer meer bij mijn Chinese varianten met vlaggetjes en identieke hoedjes passen. Ik beschrijf mezelf het liefst met een benaming die één van de kids mij per ongeluk gaf; reisgeblijder :). De jongen praatte zijn spraakfout goed door het uit te leggen als, ‘maar maaike leert ons toch dat je van reizen blijder wordt’ :)!! En daar ben ik het 100% mee eens!
Tot over een paar dagen!!
Xx Maaike
Dit waren de woorden waarmee mijn eerste groep mijn bedankje begon, zij weten dus wat ik zoal doe, maar voor vele van jullie blijft het misschien een groot vraagteken wat ik toch steeds doe als ik in het buitenland ben. In dit ‘verhaaltje’ een aantal gebeurtenissen van de afgelopen weken, en antwoord op de vraag of ik reisleder ben of reislijder ;)
Uiteraard ben ik enthousiast, flexibel, altijd vrolijk, behulpzaam, je kent het wel.. Een reisleider heeft op papier alle goede eigenschappen die een mens kan hebben… dit is misschien niet altijd helemaal waar, maar ik doe mijn best! En ik moet zeggen, als de groep positief is en geniet moet ik zeggen dat het me volgens mij aardig lukt om aan de eigenschappen te voldoen :)
Hier een aantal mooie momenten uit China;
Als ware reisleider heb ik de taak de kamers eerlijk te verdelen en te zorgen dat iedereen blij is met de kamer en er genoeg handdoeken zijn enzo.. De kids zijn meestal erg benieuwd waar ik dan slaap? Twee van de kleinsten kwamen een keer vragen of ze mijn kamer mochten zien. Toen ze zagen dat er twee bedden stonden vroeg het jongentje verbaast, maar jij bent alleen, dan slaapt in dit bed zeker een chinees :) Toen ik antwoorde dat dat gelukkig niet het geval was reageerde hij verbaast… maar in de nachttrein zei je dat het juist leuk is om met chinezen samen te slapen :) Het kleine meisje bood op haar beurt aan wel een keer bij mij op de kamer te komen, want het is zielig dat ik altijd alleen moet slapen, haha.
Op de luchthaven check ik de groep in voor de binnenlandse vluchten. Vraagt het meisje achter de balie verbaast ‘can’t find’… blijkt ze te zoeken op de naam ‘burgemeester van Leiden’, haha De indeling van het Nederlandse paspoort is haar duidelijk nog niet geheel bekend :)
Ook sleep ik al weken met een ehbo-kit. Ik ben lichtelijk bijgelovig, en neem hem altijd mee in de veronderstelling dat het mis zal gaan als ik hem een keer een dag thuis laat. Tot nu toe heb ik de koffer echter alleen gebruikt om een radio te ‘opereren’… Een lokale priester had een radio en een oplader, maar deze werkten niet. De vaders van mijn groep zijn toen gewapend met een gipsschaartje en leukoplast aan de slag gegaan en hebben het ding gerepareerd :)
Hygiëne is uiteraard erg belangrijk met kids, alleen vrijwel onmogelijk in China, haha. Dan is het mijn taak om van het vieze het leuke te maken; ‘wie fotografeert de meest vieze wc?!’. Deze taak wordt uiterst serieus genomen, en de foto’s stromen binnen. Als een gids verontschuldigend zegt dat er wel een wc is maar dat deze niet zo schoon is rent iedereen er meteen naar toe, gewapend met camera en servetten in je neus ;) Er zijn zelfs foto’s van poepende chinezen, haha (de chinezen gebruiken de deurtjes van het toilet meestal niet, als deze er al zijn)
Je aanpassen aan een land en zijn gewoonten is uiterst belangrijk en leerzaam! De kinderen praten al snel op het geluidsniveau van de chinezen en voordringen is ook al snel onder de knie. De shop gewoonten (koop zoveel mogelijk, liefst plastic, rotzooi) is ook een gewoonte die niet heel lastig is om aan te leren. Een jongetje plaste al schaamteloos van de boot. Het in het openbaar scheten en boeren laten en roggelen wordt alleen nog niet echt overgenomen (gelukkig ;)…)
Soms voel ik me genoodzaakt de soms bizarre Chinese gewoonten wat te verdedigen ‘nee poepen met de deur open is niet raar, die mevrouw voelt zich anders zo opgesloten en alleen’ ;). ‘Ze zingen geen karaoke door elkaar heen, ze zingen gewoon samen, alleen dan verschillende liedjes, en een beetje vals, maar ze kijken wel alsof ze hun best doen’ ;) Maar sommige acties kan ook ik moeilijk begrijpen. Zo werden twee magneetsteentjes afgenomen op de luchthaven van een 6 jarig jongentje, wordt hier als wapen gezien?? Het jongetje was zwaar teleurgesteld en ging als wraak alle boeken die hij kon vinden op de luchthaven ‘in beslag nemen’…
Ik zorg dat de groep weet waar en wanneer we verzamelen. Mijn Chinese collegae nemen deze taak echter een stuk serieuzer; ze kleden de groep het liefst in identieke shirts en hoedjes en lopen dan voor de groep uit met een vlaggetje. Als je echt professioneel over wilt komen ben je hiernaast nog in het bezit van een draagbare microfoon :). Ik doe uiteraard ook regelmatig iets met de groep, maar ben niet 24/7 op de hoogte van hun doen en laten. Dit is voor de chinezen heel raar. Zo blijkt als ik om 20u gebeld wordt op mijn hotelkamer….hello…hello leader…hello who is this? (leader?)….hello leader, where is your group?....i don’t know….why…..??......they booked massage….
Als met al is het een TOP baan! Je ziet veel van een land, leert veel collegae kennen, zowel chinees als Nederlands, en als de groep relax en positief is het niet alleen leuk werk maar misschien ook wel een heel klein beetje vakantie. Ik ben dus zeker geen reislijder!! Maar het woord reisleider vind ik weer meer bij mijn Chinese varianten met vlaggetjes en identieke hoedjes passen. Ik beschrijf mezelf het liefst met een benaming die één van de kids mij per ongeluk gaf; reisgeblijder :). De jongen praatte zijn spraakfout goed door het uit te leggen als, ‘maar maaike leert ons toch dat je van reizen blijder wordt’ :)!! En daar ben ik het 100% mee eens!
Tot over een paar dagen!!
Xx Maaike
-
24 Augustus 2011 - 10:02
Vera:
Hoi Maaik!
Aaahhh, wat leuk :) -
24 Augustus 2011 - 10:58
Marry:
gezellig weer je verhaal en ik zie je toch wel als een volleerd reisleider. Wanneer kom je ons in Nederland weer geblijden, zie er naar uit -
24 Augustus 2011 - 11:50
Mar:
Leuk verhaal!! -
24 Augustus 2011 - 13:21
Alet:
Moest er erg om lachen! Je vermaakt je wel zo te zien... Geniet nog van je laatste dagen! -
24 Augustus 2011 - 14:02
Carolien:
Leuk verhaaltje weer, Maaik!! -
24 Augustus 2011 - 18:29
Iris:
Wat een fantastisch verhaal! Kan niet wachten op de rest. Zie je hopelijk snel weer :) Geniet er nog even van! -
24 Augustus 2011 - 18:47
Lisa:
Haha, je verhaal geblijd me en ik ben niet eens op reis! -
25 Augustus 2011 - 08:16
Eefje:
Weer leuk om te lezen! Ga je m'n sis nog even zien? :-) Doe haar dan nog een keer heel veel groetjes! Tot snel Maaik! XX -
25 Augustus 2011 - 14:50
Ca:
Hey Maaik, wat een ontzettend leuk en grappig stukje! Je kan er wel een boekje van uitbrengen met al je verhalen. Tot gauw! X Ca -
27 Augustus 2011 - 09:36
Floor:
Erg leuk om te lezen Maaik! Mooi verhaal ook van het inchecken en de Burgemeester van Leiden, haha. Mooie foto ook van jou als Chinees! Erg goed gelukt (je lijkt bijna op het barmeisje van gisteren, haha). Vond het erg leuk om je hier in Hong Kong twee keer te hebben gezien, was erg gezellig! Goede reis terug naar huis en we houden contact. X
PS. Groetjes terug zus! -
28 Augustus 2011 - 11:02
Wieteke:
Wow wat leuk om te lezen!! Fijne tijd daar liefs Wieteke -
28 Augustus 2011 - 12:30
Linda:
Hee Maaike!
Leuk verhaal, grappige anekdotes ook! Binnenkort weer in het land dus? Zullen we weer eens een kopje koffie doen? Ik heb ook nog steeds boeken van jou!
x Linda -
28 Augustus 2011 - 13:37
David:
Mooi verhaal! Ik mis het reisleiderschap EN CHINA weer helemaal!!!!! :-p
Sterkte met acclomatiseren!
X -
17 September 2011 - 18:32
Vera Captein:
Haai Maaike!
Ruimschoots late reactie want je bent inmiddels allang weer thuis. maar zo regelmatig check ik niet de mail van de kaasboerderij, dus zodoende lees ik nu pas dit verslag! Maar beter laat dan nooit zullen we maar denken. Heel leuk om te lezen! goed om te weten wat je nou doet als reisgeblijder, klinkt alsof je dat goed in de vingers hebt! ;) Leuk!
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
