Even een update voor iedereen die het leuk vindt om te volgen wat ik aan het doen ben hier in de Filippijnen. Woensdag ben ik aangekomen in Quezón city, onderdeel van metro Manila, maar eigenlijk een soort stad op zichzelf (er wonen hier volgens mij al 3 milj mensen). Ik huur hier een kamer bij een leuk gezin met een dochtertje van bijna één. De buurt waarin ik woon is rustig, en in een ruim half uur kan ik naar het kantoor lopen waar ik ga werken. Volgens de Filippijnen is het lopen van deze afstand overigens onmogelijk.. ;)

Gisteren en vandaag kennismaken met World Activity Philippines, de organisatie waar ik voor ga werken. Ik kreeg een korte training waarbij ik meteen de mensen heb ontmoet waar ik mee zal gaan samenwerken. Super leuke mensen, ik krijg er echt steeds meer zin in! Daarnaast de stad verkend doordat ik aan twee van de tours heb deelgenomen die Smokey tours (waar ik ook deels actief voor ga zijn) verzorgt. De markttour heeft me een beeld gegeven van een enorme markt in centraal Manila, en tevens een bezoek gebracht aan Chinatown, dat doet het bij mij altijd goed!!

Vandaag mee met de Smokey mountain tour. Hierbij zie je hoe de mensen op smokey mountain (een van de grote sloppenwijken van Manila) leven. Echt een indrukwekkende tour! Het voelt toch een beetje raar dat ‘slum toerisme’, maar achteraf kan ik het iedereen aanraden. De gids liet heel goed zien hoe bedrijvig de sloppenwijk is, en de mensen benaderde me heel trots en positief. De regering heeft plannen deze sloppenwijk in 2015 te gaan sluiten, mensen krijgen een soort oprotpremie… maar worden vervolgens wel naar een gebied gestuurd waar weinig mogelijkheden zijn om geld te verdienen. De gids verwacht dat veel mensen terug zullen keren. Her heeft iedereen zijn eigen handeltje. Zo wordt er houtskool gemaakt van hout dat over is van oude sloppen en zijn er mensen met bijv een laundry service of een plek waar je stroom kunt opladen. Maar de belangrijkste bezigheid in Smokey Mountain is de vuilnis sorteren, de slop ligt naast een grote vuilstort. Overal wordt afval verzameld en uitgezocht; plastic, spijkers uit hout en ijzer uit oude apparaten. Er zijn zelfs winkeltjes die afvalmaaltijden verkopen. Uit het vuilnis worden stukjes eten gehaald die mensen hebben weggegooid, dit wordt opnieuw gebakken of gekookt, en zo tot een nieuw gerecht gemaakt. En nee, ik heb dit niet geprobeerd… wilde het wel, maar de gids kon het niet vinden vandaag… of wilde het niet vinden om mij te beschermen...;) Dit sorteren van afval is echter niet zonder gevaren. Veel mensen willen als eerste bij het ‘verse’ afval zijn en staan dicht bij de vuilniswagens als die komen storten. De gids vertelt over ‘jumpers’, kinderen die in de wagen springen om zo nog eerder het beste uit het vuilnis te kunnen vissen. Dit ‘jumpen’ is nu officieel verboden, kinderen mogen niet op de vuilstort, omdat er kinderen zijn omgekomen.

Smokey Mountain is een plek die me dubbele gevoelens geeft. Een sloppenwijk roept niet bepaald positieve gedachten op, en sommige verhalen die ik hoor bevestigen dit. Maar de mensen die ik zie blijven zo positief. Ze begroeten me lachend en laten trots hun huis zien, echt bijzonder!

Dit was het voor deze keer. Maandag ga ik ‘echt’ beginnen met mijn werkzaamheden, ik ben benieuwd en heb er heel veel zin in!

xx